Politieke gevangenen. Overal ter wereld zitten mensen ten onrechte gevangen, het zijn geen criminelen, hebben slechts een andere mening dan de machthebbers. Amnesty International probeert de mensen vrij te krijgen o.a met de steun van mensen uit de hele wereld die brieven schrijven naar de desbetreffende regeringen.

Mijn moeder heeft het wandkleed die naam van sfinx gegeven, ik vond dat heel treffend benoemd.

Willem Westbroek (kunstenaar) organiseerde in de jaren 80 verschillende tentoonstellingen, zo ook een ten bate van Amnesty International .Dit wandkleed werd door een afdeling van Amnesty zelf uitgekozen .Overal in het land werd het tentoongesteld wanneer er een demonstratie van of over Amnesty was. Het wandkleed laat politieke gevangenen achter tralies zien. Het geheel is gehaakt en geplakt op een houten ondergrond.

Dit gegeven vind ik zeer ontroerend. Er is niets mooiers dan een moeder met haar baby. Wandkleden maken is schilderen met textiel.

Omdat ik de Jezus-figuur heel boeiend vind, heb ik dit wandkkeed gemaakt. Hij waarschuwt: De wereld staat in brand, doe er nu wat aan wacht niet tot het te laat is.

Dit wandkleed maakte ik in de jaren 70. Nog jong maar toch al veel over de dood nadenkend. Het boompje met bloesem symboliseert de jeugd, de boom met vruchten de volwassene en de kale boom de ouderdom.

Dit wandkleed heet vreugde. De levenslust, vrolijkheid, warmte en liefde spat er vanaf. Het is de tijd van jonge kinderen hebben en het spel tussen kinderen onderling en tussen ouders en kinderen viert hoogtij. De zon schijnt ,het is zomer, bomen en blaadjes zijn groen, geheel onbewolkt is het echter niet. Zo is het leven. Het wandkleed is van overgebleven lapjes stof en haakwerk gemaakt.

Dit “straatjeswandkleedje” is vervaardigd van overgebleven lapjes stof en aangevuld met verf en vetkrijt.